حالا بعد از گفتن مقدمه میریم سر اصل مطلب. عقد در معنای لغوی یعنی گره زدن و بستن، و در اصطلاح حقوقی هم یعنی بستن و گره زدن پیمان و قرارداد عقد یک عمل حقوقی دوطرفه هست که برای اینکه ایجاد بشه حداقل نیاز به دو تا اراده داره مثل عقد نکاح که هم زوج و هم زوجه هر دو باید قصد ایجاد زوجیت و عقد نکاح را داشته باشند. حالا موقع آن هست که عقد را تعریف کنیم، طبق ماده‌ی ۱۸۴ قانون مدنی عقد، عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری کنند و آن امر موردقبول طرفین واقع بشود همان‌طور که در این تعریف آمده عقد باید حداقل بین دو نفر واقع بشه و اراده‌ی هر دو نفر لازم هست همیشه انجام عقد را یک نفر پیشنهاد میکنه که به پیشنهاد در فرهنگ حقوقی ما میگن ایجاب کردن و شخصی که ایجاب میکنه، موجب نامیده میشه و طرف مقابل هم که پیشنهاد را قبول میکنه اصطلاحاً به آن فرد قابل میگن یعنی قبول کننده مثلاً در عقد بیع که همان خریدوفروش هست یکی از طرفین مثلاً فروشنده پیشنهاد میده و طرف مقابل قبول میکنه و در بیشتر عقود هم فرقی نداره که کدام طرف پیشنهاد میده و کدام طرف قبول میکنه مهم این هست که ایجاب و قبول هردوشان لازم هستند و اگر یکی از آن‌ها نباشه عقد اصلاً واقع نمیشه. به عقد در امور مالی میگن معامله که نیاز به توافق و ترازی داره مثل عقد بیع که از توافق خریدار و فروشنده ایجاد میشه شاید هم بد نباشه کمی هم با اقسام عقود و اصطلاحات خاص آن‌ها آشنا بشید.