توی زندگی اجتماعی اگر که شرایط ایام عادی یا موضوع عادی نباشد و بخواهد یک اقداماتی بکند اشکالی ندارد. اما یک وقت تاجری ماهی ۱۰ میلیون تومان ماهی در آمد دارد ماهی ۳۰میلیون تومان ریخت و پاش و مهمونی بگیر دارد راه می اندازد. این موردها را شامل می شود. عملا تو وقتی درآمدت ۱۰ میلیون تومان در ماه است و ۳۰ میلیون تومان بریز و بپاش داری، ۲۰ میلیون معلوم است داری از جیب مردم می خوری و اونم به اعتبار اینکه تاجر هستی دارند بهت پول می دهند و مراودات مالی باهات دارند و مردم نمی دانند که تو در خونت داری چیکار می کنی. کسبه نمی دونند. کارخونه دار ها نمی دونند. و تو عملا داری بعد یه مدتی از جیب اونا خرج می کنی و تو مقصری که حساب و کتابت را مرتب نگه نداشتی و نمی دانی دخل و خرج یعنی چی؟ اصلا تو به درد تجارت می خوری؟ تقصیری بالاتر از اینکه کیسه درآمدت با کیسه هزینه ات را نمی توانی با هم دیگر هماهنگ بکنی و جوری خرج می کنی که اصلا به دارایی و عایدیت نمی خورد. این یک بحثی است که بند ۱ عهده دارش هستش.