یه کاری می کنیم این بیوفته تو دوران توقف. اما نه از روز اول طبق چک بانکی پول دادم بهش، تو دفتر خونه پول دادم بهش. همون موقع هم وثیقه گرفتم و توی سندم هم نوشته است که به این کیفیت بهش پول دادم و چک بانکی هم همین امروز را می رساند. اون مورد هم مشخص است. همه چیز منطقی معلوم است. از روز اول یه دین با وثیقه بوده است. این نه، این شامل نمی شود. یا نه می شود؟ در شرایط عادی نمی شود. اما اگر توقفش را با چیز دیگه ثابت کردیم و بعد دیدیم این برای دست و پا زدن برای تاجر که ورشکسته نشود اومده است یه همچین حرکتی کرده است این را هم شامل می شود. بند ۳ می گوید هر معامله ای که مالی از اموال چه منقول و چه غیر منقول به تاجر را مقید نماید، یعنی وثیقه سازی، و به ضرر طلبکاران تمام شود. اگر همین طلبکار را ما داریم و یک دین وثیقه دار دارد این دیگر به ضرر کسی نیست. همین یک طلبکار است. اما اگر چندتا طلبکار دیگه است و اونا می خواهند طلبکار عادی باشند و این بشود طلبکار با حق رجحان، به ضررشان است. اونها می آیند سمتش و مدیر تسویه هم می آید سراغش