کودکان کار

کودکان کار

کودکان کار

کودکان کار به کودکانی اطلاق می شود که به دلایلی مانند اعتیاد خانوادگی، فقر و … از سنین پایین مجبور به تحمل بار سنگین کار می شوند. برخلاف تصوری که اغلب وجود دارد، محل کار کودکان کار لزوماً خیابان نیست و آنها مجبورند در مکان هایی مانند آجرپزی، خیاط، باربر و غیره کار کنند.

در این مقاله سعی شده است تا قوانین و مقررات مربوط به کار کودکان بررسی شود. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه با گروه دادگستری ایرانیان تماس حاصل فرمایید تا وکلای متخصص در قانون کار و حقوق کودک اطلاعات تکمیلی را در اختیار شما قرار دهند.

کارگر کودک و نوجوان
طبق قوانین ایران سن (۱۵ و ۱۸ سال) به عنوان حداقل سن اشتغال در نظر گرفته شده است. قوانین و مقررات ویژه ای برای کارگران در این سن که به عنوان (کارگران نوجوان) شناخته می شوند، در نظر گرفته شده است. اشتغال این دسته از افراد به دلیل سن کم باعث می شود که در معرض آسیب های جسمی و روحی قرار گیرند.

در ایران بر اساس ماده ۷۹ قانون کار، افراد بین ۱۵ تا ۱۸ سال کارگر نوجوان محسوب می شوند و قوانین متعددی برای حمایت از آنها در نظر گرفته شده است و به طور کلی به کارگیری افراد زیر سن قانونی ممنوع است. ۱۵ ساله.

کودکان و نوجوانان در کارگاه خانواده
طبق ماده ۴ قانون کار، کارگاه به اماکن عمومی، باربری، مسافری، تجاری، ساختمانی، صنعتی و سایر اماکنی گفته می‌شود که کارگران به دستور کارفرما در آنها به کار گرفته می‌شوند. کارگاه خانوادگی کارگاه کوچکی است که به زن و شوهر و فرزندانشان محدود می شود.

ماده ۱۸۸ قانون کار: «اشخاص مشمول قانون استخدام کشوری یا سایر قوانین و مقررات استخدامی خاص و همچنین کارگران کارگاه های خانوادگی که کار آنها منحصراً توسط کارفرما و همسر و بستگان درجه یک از طبقه اول انجام می شود. مشمول مقررات این قانون خواهند بود

تبصره ـ حکم این ماده مانع از انجام سایر اموری که در فصول مختلف در مورد موارد مذکور تصریح شده است نمی باشد. نیروی کار کارگاه های خانوادگی عمدتاً از کودکان و نوجوانان تشکیل شده است. لازم به ذکر است که ماده ۱۸۸ قانون کار آنها را از شمول مقررات قانون کار خارج کرده است.

شرایط کار کودکان کار
آزمایشات پزشکی: برای جلوگیری از صدمات جبران ناپذیر لازم است در ابتدای خدمت و در آن مدت آزمایشات پزشکی انجام شود. در ماده ۸۰ قانون کار به این موضوع پرداخته شده است: کارگر ۱۵ تا ۱۸ سال کارگر نوجوان نامیده می شود و باید در زمان استخدام توسط سازمان تامین اجتماعی مورد آزمایش پزشکی قرار گیرد.
در ماده ۸۱ قانون کار نیز به این موضوع پرداخته شده است: آزمایشات پزشکی کارگران نوجوان باید حداقل سالی یک بار تجدید و مدارک مربوط در پرونده استخدامی آنها درج شود. پزشک در مورد تناسب نوع کار با توانایی کارگر نوجوان نظر می دهد و در صورتی که کار مربوطه را نامناسب بداند، کارفرما موظف است در حدود توانایی وی شغل کارگر را تغییر دهد.

ساعات کار کودکان کار: طبق ماده ۸۲ قانون کار: ساعات کار روزانه کارگران نوجوان نیم ساعت کمتر از ساعات کار عادی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد. ذکر این نکته ضروری است که توافق کودک یا نوجوان با کارفرما برای افزایش این ساعت قانونی است.
ممنوعیت ارجاع کار سخت به اطفال و نوجوانان: در این مورد می توان به ماده ۸۳ قانون کار به استناد این ماده اشاره کرد: ارجاع هر نوع کار اضافی و انجام کار در شب و همچنین ارجاع سخت، زیان آور و مضر. کارهای خطرناک و حمل بار با دست. تجاوز از حد مجاز و بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگران خردسال ممنوع است.
ممنوعیت درخواست مشاغل مضر برای سلامتی و اخلاق کودکان و نوجوانان: طبق ماده ۸۴ قانون کار، حداقل سن کار برای مشاغل و مشاغلی که به دلیل ماهیت یا شرایطی که در آن انجام می شود، ۱۸ سال تمام است. انجام می شود، برای سلامت یا اخلاق کارآموزان و نوجوانان مضر است. تمام خواهد شد. این را وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می کند. لازم به ذکر است که واژه سلامت شامل سلامت روحی و جسمی کودکان و نوجوانان می شود.

وظایف کارفرما در قبال کودکان کار:
طبق ماده ۳ قانون کار، کارفرما شخص حقیقی یا حقوقی است که کارگر به درخواست وی و به حساب وی در ازای دریافت حق‌الامتیاز کار می‌کند. مدیران و مسئولان و به طور کلی کلیه کسانی که اداره کارگاه را بر عهده دارند نماینده کارفرما محسوب می شوند و کارفرما مسئول کلیه تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر بر عهده می گیرند. در صورتی که نماینده کارفرما خارج از حدود اختیارات خود تعهد کند و کارفرما نپذیرد در مقابل کارفرما ضامن است.

در مورد ارجاع کار اضافی، کار در شب، کارهای سخت و خطرناک، حمل بار با دست بدون استفاده از وسایل مکانیکی و کارهایی که برای سلامتی کودکان و نوجوانان مضر است، قانون ایران بر اساس ماده ۱۷۶ ق. قانون کار برای متخلفین از هر یک از موارد مندرج در مواد ۵۲-۶۱-۷۵-۷۷-۷۹-۸۳-۸۴ و ۹۱ برای هر مورد تخلف حسب مورد علاوه بر رفع تخلف یا پرداخت حقوق کارگر. یا هر دو در مهلتی که دادگاه پس از کسب نظر نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تعیین می کند. برای هر کارگر به ترتیب مقرر در این ماده مجازات خواهد شد.

نتیجه:
نیازهای مادی، فقر و محرومیت از عوامل مهمی تلقی می شوند که کودکان و نوجوانان را وادار به کار می کنند. قوانین و مقررات حقوق کار الزامی بوده و کلیه کارفرمایان موظف به اجرای این قوانین هستند. اگرچه نهادها و سازمان های ذیربط مانند سازمان بهزیستی در این زمینه اقداماتی انجام داده اند، اما اقدامات انجام شده در برابر شرایط موجود کافی نیست. در این زمینه نیاز به برنامه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت از جمله ارتقای اطلاعات خانواده‌ها در مورد آسیب‌های کار کودکان و رفع فقر احساس می‌شود.

کودکان کار

در صورت نیاز می توانید برای دریافت مشاوره کاملا رایگان از وکیل من با شماره ۸۷۲۰-۶۰۰-۰۹۱۲ تماس بگیرید.